Over het werk

Ruimtelijk en tweedimensionaal
Mijn beelden worden gebouwd uit vuur en aarde, licht en steen, staal, hout en teer. Op papier en paneel wordt gewerkt met oilstick, grafiet en drukinkt. Ik werk in series, zodat alle aspecten van een bepaalde vorm of
zienswijze kunnen worden onderzocht.

Systeem en emotie
Wat mij boeit is een harmonie van tegendelen: de spanning tussen systeem en emotie, lichtheid en zwaarte,
beweging en rust, donkerte en licht, kracht en kwetsbaarheid, materie en ruimte, traditie en vernieuwing.
Het werk kenmerkt zich door een zekere stoerheid en aardsheid, voortkomend uit het gebruik van architectonische vormen en eenvoud van het materiaal.

Werk bevindt zich in vele particuliere collecties en bij diverse publieke instellingen van Groningen tot Maastricht en van Amsterdam tot New York.

Inspiratiebronnen
Ik kan niet zeggen dat er een bron is waar ik steeds uit put. Wel zijn er raakvlakken, is er sprake van herkenning en bevestiging. In Romaanse architectuur bijvoorbeeld herken ik de sobere eenvoud, het stevig op deze aarde staan, de paradox van zware materie en transcendente ruimte en licht. In de muziek van Bach ervaar ik het ruimtelijke, tijdloze, een doorgaande kracht. Bach gaat in zijn fuga’s zeer systematisch, formeel en didactisch te werk. Dat sluit niet uit dat zijn werk regelrecht toegang heeft tot ons gevoel. Steve Reich, Philip Glass, Simeon ten Holt: componisten die volgens eenvoudige herhalingsprincipes heel heldere en gelaagde muziek maken, ook weer die doorgaande energie. De gein van Klezmermuziek, lachen door je tranen heen.

Eeuwenlang was kunst religieus van aard. Het heeft schitterende architectuur, muziek en beeldende kunst opgeleverd. Daar is niets mis mee. Ik heb wel eens iemand horen zeggen dat 'ie mijn werk religieus vond of sacraal. Ik heb geen boodschap. Mijn werk heeft niet die strekking. Misschien heeft het wel een werking. Ik bedoel het volgende, zonder daar weer een etiket op te plakken: Het is het kunstwerk zelf dat tot stand komt en bewerkt wordt en dat zelf aan het werk is en iets bewerkt. het is een kwestie van werkelijkheid. Deze werkelijkheid is geen statische, onbewegelijke gegevenheid, maar is een gebeuren. Dit gebeuren wordt niet door mij uitgebeeld of bedacht. Het wordt daarentegen voltrokken. Het voltrekt zich wanneer het mij lukt iets te scheppen dat de wereld openbreekt waarin alles nieuw en oorspronkelijk is. In deze hectische tijd de stilte ervaren van een andere wereld, waarin hemel en aarde met elkaar verbonden zijn.

2007 tot 2050
Mooie woorden. Te mooi vind ik. Zo ver ben ik nog lang niet. Daarom wil ik afsluiten met een tekst die de Japanse kunstenaar Hokusai in 1834 schreef. Hij was toen 75 jaar oud:

‘Vanaf mijn zesde jaar ben ik bezeten van het tekenen van allerlei dingen. Hoewel ik op mijn vijftigste al een ontelbaar aantal schilderijen en tekeningen gemaakt had, is niets van wat ik voor mijn zeventigste gemaakt had echt de moeite waard. Pas op mijn drieenzeventigste begon ik de werkelijke aard van de natuur, van dieren, planten, bomen, vogels, vissen en insecten enigszins te begrijpen. Met mijn tachtigste zal ik geleidelijk vooruit zijn gegaan, en als ik negentig ben zal ik eindelijk tot het wezen der dingen doordringen. Als ik honderd ben zal ik een hogere, niet te beschrijven volmaaktheid aanschouwen. Maar pas als ik honderdtien ben zal alles wat ik teken, iedere punt, iedere lijn, vol leven zijn. Ik verzoek allen die dan nog in leven zijn zich ervan te gewissen dat ik me aan mijn woord houd.’